Dla paryskiej Galerii Balthasart recenzję o mojej twórczości redagowała Diane Der Markarian. (KIAN)
„Absolwentka Université d’Aix-Marseille, École du Louvre i Sciences Po Paris, odbyła dwa międzynarodowe pobyty naukowe w Szwajcarii i Kanadzie, a swoją pracę magisterską poświęciła monografii artystki izraelskiej Michal Rovner (1957-). Od marca do kwietnia 2022 roku brała udział w programie rezydencji „Art Commune” zorganizowanym przez Laboratorium Studiów Sztuki i Kultury (ACSL) w Erywaniu, Armenii, a we wrześniu 2022 roku w rezydencji „Villa Numa” w La Chaux-de-Fonds, w Szwajcarii, z armeńską artystką Nare Petrosyan. Członkini kolektywu Jeunes Critiques d’Art w latach 2016-2021, współzałożycielka stowarzyszenia YACI – Międzynarodowa Młoda Krytyka Artystyczna w 2019 roku. Pracowała w różnych instytucjach we Francji i za granicą, ostatnio w Fondation des Treilles, Château La Coste Art Center i Musée d’art moderne et contemporain de Saint-Étienne.”
Pierwsze Twoje spojrzenie na portfolio. Jakie jest pierwsze wrażenie?
– Dariusz ma już wyraźny artystyczny głos i styl, a także dobry poziom umiejętności technicznych. Kompozycja i kształt są dobrze opanowane, a światło i kolory robią wrażenie.
Jak oceniasz technikę artysty (pod względem kolorów, kształtów, tekstury i rozmiaru)? Co sądzisz o użytym materiale, medium i procesie twórczym?
– Portfolio Dariusza obejmuje trzy rodzaje prac różniących się formatem i techniką. Kompozycje pejzażu, zarówno temat, jak i format kadru, demonstruje mistrzowskie opanowanie przestrzeni płótna dzięki perspektywie i równowadze form. W dwóch pozostałych pionowy format i kompozycja, skupiona na elemencie zawieszonym w krajobrazie, przypominają ikony. W ostatnim obrazie interesujące jest to, że Dariusz wykorzystał kwadratowy format do pracy nad serią portretów inspirowanych mitologią.
Jakie są mocne strony artysty?
– Umiejętności techniczne Dariusza i dbałość o szczegóły są zdecydowanie jego najmocniejszymi stronami. Dzięki temu jest w stanie eksperymentować z wieloma kombinacjami technik, aby wzmocnić swoje malarstwo poprzez zróżnicowanie tematów i przedstawień.
Na czym powinien się skupić lub dalej rozwijać?
– Myślę, że interesujące może być to, że Dariusz skupia się na reprezentacji „ikon” i bawi się płótnami o różnych rozmiarach. Mógłby jednocześnie próbować wyobrazić sobie i eksperymentować z powiązaniami między dużymi krajobrazami i małymi ikonami, aby stworzyć rodzaj „mise en abyme”* w swoich obrazach. Takie podejście może poszerzyć eksperyment jego sztuki i rzucić światło na inną część jego pracy: dokumentację jego procesu artystycznego.
Jaka jest twoja ulubiona praca?
– Moim ulubionym dziełem Dariusza jest „Gaia, Terre Mater„. Trompe l’oeil (Mimikra) odgrywa kluczową rolę w tym obrazie: Ziemia i człowiek są osadzeni w kuli, która może być postrzegana jako czaszka lub globus. Ta reprezentacja jest dość potężna, ponieważ działa jak „vanitas”, która koncentruje się na ludzkiej kruchości, a co za tym idzie, na Ziemi.
Kompozycja podkreśla istotny związek między nimi, a użyte kolory, które są ciemniejsze, wzmacniają powagę tematu. Obraz ten jest doskonałym przykładem zainteresowań Dariusza metafizycznym i surrealistycznym wymiarem sztuki.
Co powinien poprawić lub przestać robić?
– Jak już wspomniałem, Dariusz ma bardzo dobre umiejętności techniczne. Jest to zarówno jego mocna, jak i słaba strona. Rzeczywiście, stosowanie kilku technik jednocześnie może rozmywać odczyt obrazu. Powinien lepiej skupić się na dwóch lub trzech różnych technikach w tym samym czasie, aby obraz nie wyglądał na niedokończony w jakiejś części.
Mimo że artysta opanował światło i kolor, mógłby zrównoważyć paletę kolorów. Skoncentrować pracę nad cieniami niż glazurą i cieniując niektóre kolory (na przykład piasek i niebo na pierwszych obrazach).
Czy uważasz, że prace artysty są dziś aktualne? Do czego odnosi się portfolio / seria?
– Twórczość Dariusza jest doskonałym przykładem pytań i eksperymentów, jakie poprzez swoją sztukę prowadzą współcześni artyści. Połączenie nowoczesnych i tradycyjnych technik malarskich jest cechą charakterystyczną tzw. malarstwa współczesnego. Podobnie jak wybór tematu przez artystę w odniesieniu do aktualnych wydarzeń we współczesnym świecie.
Kogo artysta mógłby obserwować lub studiować, aby uzyskać więcej inspiracji?
– Wydaje mi się, że artysta bardzo dobrze zna starych mistrzów i współczesnych artystów. Wyraźnie widzimy wiele odniesień w jego obrazach, wśród których możemy zacytować Dalí czy Magritte. Myślę, że Dariusz mógłby skupić się bardziej na mitologicznych odniesieniach, aby rozwinąć swoją nową serię obrazów „Chloe”.
Jaki jest szacowany potencjał rynkowy artysty i dlaczego?
– Wierzę, że sztuka Dariusza może znaleźć swoich odbiorców, ponieważ każda seria różni się od pozostałych. Jego pejzaże są bardziej graficzne i „estetyczne” niż dwa kolejne, które są bardziej intymne i subiektywne, a ostatni to portret. Każda z nich jest bliska innemu rodzajowi wrażliwości kolekcjonerów.
– Artysta brał już udział w kilku światowych wystawach. Zdobył nagrodę artystyczną i utrzymuje relacje z profesjonalistami. Chętnie ponownie przejrzę nowe portfolio artysty, aby śledzić jego postępy i w razie potrzeby udzielić mu dodatkowych porad.
*"Mise en abyme" to francuski termin, który dosłownie oznacza "umieszczenie w otchłani" lub "umieszczenie w nieskończoności". W sztuce i literaturze termin ten używany jest do opisania techniki, w której pewna scena, obraz, motyw lub opowieść jest umieszczona wewnątrz innej, tworząc efekt wielokrotnego odbicia. To jakby obraz w obrazie, opowieść w opowieści, coś podwójnego lub wielokrotnego.
Jest to technika często stosowana w sztuce, filmie, literaturze i innych formach kreatywnego wyrażania. Mise en abyme może dodawać głębi i warstwowości dziełu, a także prowadzić do refleksji na temat natury sztuki, narracji czy samego tworzenia.